De Wmo is een wet die uw gemeente de opdracht geeft voorzieningen aan inwoners te verstrekken. U krijgt een voorziening als u door sociale of medische omstandigheden problemen heeft en u deze problemen niet zelf kan oplossen. Niet alle problemen worden door de Wmo opgelost. Alleen de problemen
De gemeente kan een algemene voorziening aanbieden. Of een voorziening op maat. Dit heet een maatwerkvoorziening.
Voorbeelden van maatwerkvoorzieningen zijn:
U moet een melding bij uw gemeente doen dat u ondersteuning nodig heeft. U moet ze dus bellen, of e-mailen. Een consulent van de gemeente, of iemand van het wijkteam komt vervolgens bij u op bezoek of belt u op. De consulent gaat in gesprek met u. Dit wordt ook wel het keukentafelgesprek genoemd. De consulent spreekt met u over de problemen die u ervaart, hoe u die zelf kan oplossen, of hoe uw familie en vrienden die kunnen oplossen, of hoe de gemeente die problemen kunnen oplossen. De consulent zal altijd kijken of u de problemen zelf kunt oplossen. Dit heet ” op eigen kracht”. Hier vindt u vijf tips voor het keukentafelgesprek.
Er wordt een verslag gemaakt. Hierin staat wat er is besproken. Er staat ook in welke voorziening de gemeente u kan aanbieden. Vaak wordt u ook de mogelijkheid geboden direct hiervoor een aanvraag in te dienen. Door bijvoorbeeld het formulier ondertekend terug te sturen.
Als de gemeente uw aanvraag ontvangt, heeft de gemeente twee weken de tijd om een beslissing te nemen op uw aanvraag. De beslissing moet per brief aan u worden gestuurd. In de brief staat vervolgens van welke algemene voorziening of maatwerkvoorziening u gebruik kan maken.
Als u het niet eens bent met de beslissing van de gemeente, omdat u bijvoorbeeld een andere voorziening wilt, dan kunt u een bezwaarschrift indienen. Lees hier meer over de Wmo- bezwaarprocedure. U vindt hier een voorbeeld bezwaarschrift